Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Halloween, μια καθαρά ελληνική γιορτή- not







Το Halloween γιορτάζουν σήμερα, 31 Οκτωβρίου, αρκετές χώρες του δυτικού κόσμου, μια γιορτή κατά την οποία τα μικρά παιδιά μεταμφιέζονται, κατά κανόνα σε κάτι «τρομαχτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας γλυκά. Η γιορτή αυτή συχνά έχει ταυτιστεί με τις Απόκριες, όμως διαφοροποιείται κατά πολύ από αυτές καθώς το Halloween έχει περισσότερο μυστικιστική χροιά.
Οι ρίζες του Halloween λέγεται πως ξεκινούν από τη γιορτή Samhain ή Samuin, του θεού του Κάτω Κόσμου, η οποία γιορταζόταν αρχικά από τους Κέλτες στην Ιρλανδία και στη Βρετανία, και έπειτα έφτασε στην Αμερική κάπου στα μέσα του 19ου αιώνα, ενώ κατά πολλούς ρίζες της εντοπίζονται και στις γιορτές προς τιμήν της Πομόνα, της ρωμαϊκής θεάς των φρούτων και των καρπών, ή κατά μία άλλη στην Παρεντάλια, τη Γιορτή των Νεκρών.  Για τους Κέλτες η μέρα αυτή σημάδευε το τέλος της συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα, και ταυτόχρονα η αλλαγή της εποχής ήταν και μια γέφυρα ανάμεσα στον πάνω κόσμο και στον κόσμο των νεκρών. Πιστευόταν ότι οι ψυχές των ανθρώπων που πέθαναν κατά τη διάρκεια του έτους ψάχνουν να μπουν σ' ένα σώμα για να κερδίσουν την αθανασία. Οι ζωντανοί από την πλευρά τους, ντυμένοι με παράξενα κοστούμια και κάνοντας θόρυβο, προσπαθούσαν να φοβίσουν και να διώξουν τα πνεύματα.

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Toy soldiers

Εμπρός, μικρά στρατιωτάκια!!! Στοιχηθείτε!!! Εν δυο, εν δυό!!!
Εσύ, σημαιοφόρε, καμάρι του σχολείου, μπροστά, πρώτος πρώτος! Τι είπες; Τι πάει να πει ότι είναι βαριά η σημαία και δεν μπορείς να τη σηκώσεις; Αποβάλλεσαι, παλιοανθέλληνα προδότη, που αρνείσαι να τιμήσεις την πατρίδα σου! Δε με νοιάζει που είσαι έντεκα χρονών και 1,50! Αυτά είναι φθηνές δικαιολογίες, να τρως το φαϊ σου να ψηλώσεις, μισοριξιά!
Δεύτερε αναπληρωματικέ, αναλαμβάνεις! Καλέ, τι λέω; Εσύ είσαι Αλβανός! Δεν πα’ να πήρες 10 σε όλα τα μαθήματα στον έλεγχο, δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ! Αποβάλλεσαι κι εσύ και να πας πίσω στη χώρα σου! Έχετε δική σας σημαία, αυτή να πας να σηκώσεις! Μας πήρατε τις δουλειές, δεν θα μας πάρετε και τη σημαία!
Τρίτε αναπληρωματικέ, παρουσιάσου! Είσαι και ψηλό παιδί, 100% ελληνόπουλο, άξιος απόγονος του Περικλή και του Κολοκοτρώνη! Εύγε, παιδί μου, θα φτάσεις ψηλά, μπες μπροστά τώρα να σε καμαρώσουν ο παππούς και η γιαγιά και να σκάσουν τα άλλα τα δημοτικά που έχουμε εμείς τέτοιο λεβεντόπαιδο!
Πάλι χαλάτε τη σειρά όμως! Χαζά είστε και δεν καταλαβαίνετε; Πόσες φορές θα σας τα πω; Πάμε πάλι από την αρχή!
Ο άριστος μπροστά και οι λιγότεροι άριστοι από πίσω του να έπονται. Γιατί μετά τον πρώτο των πρώτων, οι επόμενοι θεωρούνται πάντα τελευταίοι. Μπροστά οι ψηλοί και πίσω οι κοντοί. Τα αγόρια μπροστά και τα κορίτσια πίσω. Έτσι πρέπει, να μαθαίνετε από μικρά τους ρόλους για τους οποίους σας προορίζουμε όταν μεγαλώσετε. 
Εμπρός μαρς! Εν δυο , εν δυο! Όχι, μη διαμαρτύρεστε, δεν σταματάμε επειδή άρχισε να βρέχει! Η πατρίδα δεν θα σας ξεχάσει όταν θα είστε στο νοσοκομείο με πνευμονία. Οι στρατιώτες στα βουνά της Αλβανίας άντεξαν τα κρυοπαγήματα, εσείς τι παραπονιέστε;  Ποιος τόλμησε να πει ότι δεν είστε στρατιώτες;;; Πάρε μια τριήμερη αποβολή, αντιδραστικό παλιόπαιδο, και μετά έλα να με αμφισβητήσεις! Μου θέλετε και κριτική, ακόμα δεν βγήκατε από το αβγό, μάθετε τα βήματα και σκάστε!
Χάλασε η νέα γενιά. Δεν αντιλαμβάνεται το υψηλό και ευγενές νόημα του θεάρεστου θεσμού μαθητικής παρέλασης, θέλει μόνο να χάσει μάθημα και να πάει για καφέ μόλις η φιλαρμονική σταματήσει να παίζει. Ανοίξτε πια ένα βιβλίο, δείτε κανένα βιντεάκι στο youtube, να μορφωθείτε, να δείτε τι ωραία που παρέλαζαν τα παιδάκια στη  Γερμανία του Χίτλερ, στην Ιταλία του Μουσολίνι, στην Ισπανία του Φράνκο. Ή μην πάτε μακριά, εδώ τα δικά μας παιδιά, τις νεολαίες του Μεταξά δείτε και πάρτε παράδειγμα! Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Καλά, όλα από το σχολείο τα περιμένετε; Παρελάστε για να μάθετε, λοιπόν, αμόρφωτα πλάσματα! 
Αφού δεν καταφέραμε να σας μάθουμε ιστορία, σας μαθαίνουμε παρέλαση. Να βηματίζετε ρυθμικά και μηχανικά, ομοιόμορφα ντυμένα σαν στρατιωτάκια, χωρίς σκοπό, -ή τουλάχιστον όχι για τον σκοπό που νομίζετε. Ένα κακοκουρδισμένο σύνολο από ρομποτάκια, ρυθμισμένα με βάση εθνικιστικά τσιτάτα και το λογισμικό της ιδεολογίας των διακρίσεων, προγραμματισμένα να στρέψουν το βλέμμα, υποβάλλοντας τα σέβη τους προς τους «επισήμους», που την επόμενη μέρα στα βουλευτικά έδρανα θα υπερψηφίσουν άλλη μια καταδικαστική για το μέλλον τους απόφαση.

Εμπρός μαρς, λοιπόν. Γιατί, καλά μου ευζωνάκια, τίποτα πιο ταιριαστό από το να τιμάμε τον αγώνα υπέρ της ελευθερίας των λαών και ενάντια στον φασισμό και στον δεσποτισμό με το  να αναπαράγουμε και να διαιωνίζουμε ένα απαρχαιωμένο, φασιστικό απομεινάρι, που ντύνεται με τον μανδύα της εθνικής υπερηφάνειας για να καλύψει την αποφορά της αποσύνθεσης του . Αλλά χρησιμοποιώ δύσκολες λέξεις και σας κουράζω. Μη σκέφτεστε πολύ, θα χάσετε τον ρυθμό σας. Εν δυο, εν δυο.

 ΚΚ

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

Η ιστορία του delivery




Πρόκειται για μία από τις πιο προσιτές πολυτέλειες του σύγχρονου τρόπου ζωής, ενώ για πολλούς, αποτελεί την μεγαλύτερη ίσως εφεύρεση στην ιστορία του φαγητού! Ο λόγος φυσικά για το delivery. Γιατί δε λέω, χίλια μπράβο σε όποιον σε πρώτη φάση σκέφτηκε τη λογική των εστιατορίων, καταστημάτων με μεγάλη ποικιλία φαγητών για όποιον βαριέται/ δεν έχει όρεξη/ δεν προλαβαίνει να μαγειρέψει. Και θα πώ ακόμη περισσότερα μπράβο σε αυτόν που πρώτος επινόησε την ιδέα του γρήγορου φαγητού, φαγητό τη στιγμή ακριβώς που το θέλεις και με λιγότερα χρήματα.

"Μή κρίνετε, ίνα μη κριθήτε" - αυτολογοκριθείτε.

Κριτική. Κριτική έργων τέχνης. Κριτική θεάτρου. Κριτική τηλεόρασης. Κριτική χαρακτήρων. Κριτική συμπεριφορών. Κριτική γεγονότων. Πάσης φύσεως κριτική. Αυτοκριτική.

Πόσο εύκολο είναι να προβείς, να προβώ να προβούμε σε κριτική κάθε μορφής. Πολύ. Πόσο αβίαστο είναι να προσδώσουμε χαρακτηρισμούς σε οτιδήποτε ρέει. Πολύ. Πόσο συχνό είναι να υποστηρίξουμε ότι διεξάγουμε αυτοκριτική για να μην δώσουμε κακή εντύπωση. Πάρα πολύ. Πόσο επιτυχές είναι να ασκήσουμε όντως αυτοκριτική; Υπό συζήτηση.

Είσαι έτοιμος να δεις την αλλοιωμένη φάτσα σου στον καθρέφτη το πρωί, όπως υποστηρίζεις; Υπό αμφισβήτηση.

Για να τη δεις πρέπει πρώτα να ανοίξεις τα μάτια σου. Τις περισσότερες φορές, που ισχυριζόμαστε ότι ασκούμε αυτοκριτική, όντως καθόμαστε νοητά μπροστά από έναν καθρέφτη. Ωστόσο ή δεν ανοίγουμε τα μάτια μας ή φοράμε γυαλιά ηλίου τα οποία διαστρεβλώνουν τα χρώματα, δηλαδή την ένταση της ζωής.

Τι είναι αυτό που μας αποτρέπει; Η πρώτη λογική σκέψη είναι ότι φοβόμαστε αυτό που θα αντικρίσουμε. Είμαι εγωιστής, οξύθυμος, εξαρτημένος, πληγωμένος. Ο φόβος  είναι πολύ ισχυρό συναίσθημα. Και σε εκείνο το σημείο είναι που μετατρέπεται σε άρνηση, θυμό, απαξίωση και πολλά βαγόνια ακόμη. Είναι εκείνο το σημείο που κλείνουμε τα μάτια μας ή τους βάζουμε τα γυαλιά ηλίου.
Εάν τελικά προχωρήσουμε και κατακτήσουμε το φόβο μας, κοιτώντας τον καθρέφτη, η δεύτερη λογική σκέψη που απορρέει είναι ότι πιθανόν θα δούμε, όχι την γυμνή, μα μια άσχημη αλήθεια. Υπάρχουν και εδώ, λοιπόν, δύο τινά. Είναι το τελικό στάδιο. Ή το αποδέχεσαι ή το αλλάζεις. Και οι δύο δρόμοι είναι δύσκολα διαχειρίσιμοι. Πρέπει να διαπραγματευτείς. Και η διαπραγμάτευση θα είναι με έναν πολύ δύσκολο αντίπαλο, τον εαυτό σου.

Εκεί το τραπέζι το στήνεις εσύ, τα σερβίτσια τα διαλέγεις εσύ, το πόσο θα διαρκέσει το επιλέγεις εσύ. Αυτός που είναι απέναντι σου ή θα παραμείνει ο ίδιος ή θα αλλάξει. Ας μη φωνάξετε αυτή τη φορά. Ας μη σηκωθείς και φύγεις από το τραπέζι. Άκουσε τον.  Όταν τον κατανοήσεις την απάντηση σε όλα τα ερωτηματικά σου θα τη νιώσεις. Και τότε θα πάτε μαζί και για ποτό.
Εάν δεν φύγετε μαζί δεν έγινε και κάτι. Είναι όμως πολύ πιθανό πάλι να κριτικάρεις εύκολα τον τύπο στο απέναντι πεζοδρόμιο. Και αύριο να περάσεις γενεές δεκατέσσερις τη καρικατούρα στη δουλειά. Και μεθαύριο στο γυμναστήριο να σπάσεις τα νεύρα σου με τον μπολντιμπιντερά. Δεν κουράστηκες να αφιερώνεις χρόνο στους άλλους;


Υ.Γ. Οι μαθηματικοί υποστηρίζουν ότι κάθε πρόβλημα έχει και τη λύση του. Οι μηχανικοί αναζητούν τη βέλτιστη λύση. Οι θεωρητικοί αντιτείνονται ότι υπάρχουν  πολλές θεωρίες. Ποια είναι η δική σου; Μία από τις παραπάνω; Καμία από τις παραπάνω; Ενδιάμεσα από τις παραπάνω. Μήπως πρέπει να πας σε εκείνον το καφέ που άφησες στη μέση για να τη βρεις; Ίσως τελικά ο απέναντι καθρέφτης να μην έχει μόνο ασχήμια αλλά και ένα  χαμόγελο να σε περιμένει. Αργείς.

                                                                                                                                                   VN

Ποιά είναι η Supergirl;

Ο περισσότερος κόσμος ξέρει καλύτερα τον ξάδερφό της, τον Superman. Εντάξει, ίσως επειδή είναι ο πιο γνωστός υπερήρωας. Διόλου, όμως, απαρατήρητη δεν πρέπει να περνάει και η Supergirl, η οποία αποτελεί έναν από τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες του σύμπαντος της DC Comics.


Η πρώτη της εμφάνιση ήταν το 1959 στο περιοδικό Action Comics,με δημιουγούς τους Otto Binder και Al Pastino, και μέχρι σήμερα θεωρήται μια από τους 100 πιο δυνατούς υπερήρωες όλων των εποχών.
Στα χρόνια που πέρασαν ήταν πολλές και διαφορετικές οι εκδοχές της προσωπικότητας της Supergirl, αλλά η πιο γνωστή είναι αυτή της Kara Zor-El, της ξαδέρφης του Suprman από τον πλανήτη Krypton.
Η βασική ιστορία της Supergirl θέλει την Kara να είναι η τελευταία
επιζήσασα της πόλης Argo, του πλανήτη Krypton, σταλμένη στη γη ώστε να την μεγαλώσει ο ξάδερφός της Kal-El, δηλαδή ο Superman. 
Στη γη, πλέον, υιοθετεί την ταυτότητα της Linda Lee Danvers, και ζει την εφηβική ζωή ενός γήινου κοριτσιού, και αργότερα δοκιμάζει την τύχη της σε διαφορετικού είδους καριέρες.
Παράλληλα, όμως, προστατεύει τον κόσμο, άλλες φορές στο πλευρό του Superman, άλλες φορές στο πλευρό άλλων ηρώων, και άλλες φορές μόνη της.
Ωστόσο, οι παραλλαγές στην ιστορία της Supergirl είναι αρκετές, και γι αυτό το origin της έχει δεχτεί κάποια reboots. Το πιο πρόσφατο απ' 'ολα έγινε στο τεύχος #8 του Superman/Batman, στη σειρά 'Supergirl from Krypton'.  Εκεί, μαζί με την επανεκίνηση της ιστορίας της, παρουσιάζεται και η σκοτεινή πλευρά της Supergirl, όπου στο πλευρό του  Darkseid, βάζει σε κίνδυνο ήρωες όπως τον Superman, τον Batman και την Wonder Woman.
Η Supergirl, βέβαια, όπως και οι συνάδελφοί της, δεν περιόριόρισε την εμφάνιση της στον χώρο των comics. Η animated εκδοχή της έκανε ντεμπούτο στη σειρά κινουμένων σχεδίων Superman: The animated series. Συμμετοχή είχε, ακόμη, και στη σειρά Justice Leauge Unlimited. Επιπλέον, μια νέα εκδοχή της ηρωίδας παρουσιάζεται και στον 7ο κύκλο της σειράς Smallville.
Η Supergirl, πλέον, αποκτά την δική της σειρά, με τον ομόνυμο τίτλο. Η πρεμιέρα της σειράς θα γίνει στις 26 Οκτωβρίου του 2015, από το τηλεοπτικό δίκτυο CBS. Την Supergirl θα υποδυθεί η Melissa Benoist με παραγωγούς τους Greg Belanti, Ali Adler και Andrew Kreisberg.











Εν τέλει, ίσως το όνομα και η φήμη της Supergirl επισκιάζονται από τον, ομολογουμένως, πιο διάσημο ξάδερφό της, αλλά αν κάποιος δώσει περισσότερη προσοχή στις ιστορίες της, θα καταλάβει πως δεν πρόκειται για έναν ακόμα κλισέ χαρακτήρα στον κόσμο των σούπερ ηρώων.

Mystiro

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

Πνευματικοί και αντιπνευματικότητα – Παρεμβάσεις στην παιδεία και τα σχολικά εγχειρίδια

Πριν από έξι χρόνια, τότε που τα φροντιστήρια δεν είχαν ΦΠΑ και ήταν προσιτά σε όλους (λέμε τώρα), έγινε η εξής συζήτηση ανάμεσα σε έναν βιολόγο και μία μαθήτρια κατά τη διάρκεια παράδοσης βιολογίας τρίτης λυκείου:

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Γιατί αλλάζει η ώρα την Κυριακή;

  
   Η ώρα αλλάζει δύο φορές το χρόνο, το τελευταίο σαββατοκύριακο του Μαρτίου πηγαίνουμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά(θερινή ώρα ή Daylight Saving Time) και το τελευταίο σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου μία ώρα πίσω(Χειμερινή ώρα ή Standard Time). Αναρωτηθήκατε όμως γιατί και πότε καθιερώθηκε αυτή η αλλαγή της ώρας; Ποιά είναι τα πλεονεκτήματα και ποιά τα μειονεκτήματα; (Εκτός από το προφανές ότι όταν αλλάζει η ώρα την άνοιξη χάνουμε μία ώρα ύπνο και όταν αλλάζει το φθινόπωρο κερδίζουμε μία ώρα ύπνου.)
     Ο πρώτος που πρότεινε κάτι παρόμοιο ήταν Βενιαμίν Φραγκλίνος το 1784. Βασικά, εκείνος είχε προτείνει οι άνθρωποι τους καλοκαιρινούς μήνες να ξυπνάνε μία ώρα νωρίτερα ώστε να εκμεταλλεύονται περισσότερο το φως του ήλιου. Το 1905 ο Γουίλιαμ Γουίλετ εισήγαγε για πρώτη φορά τον όρο θερινή ώρα ή Daylight Saving Time και πρότεινε να ρυθμίζουμε τα ρολόγια μας 20 λεπτά μπροστά από Απρίλιο μέχρι Σεπτέμβρη.Πρώτη φορά που εφαρμόστηκε η θερινή ώρα με τη σημερινή έννοια ήταν στην Γερμανία το 1916  (κατά τη διάρκεια τουΑ' Παγκόσμιου Πολέμου). Ακολούθησαν την ίδια περίοδο η Μ.Βρετανία με τότε πρωθυπουργό τον Ουίνστον Τσώρτσιλ και έπειτα οι ΗΠΑ που μετά την λήξη του πολέμου την κατήργησαν. Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ρούσβελτ την επανέφερε με το όνομα "War Time", το ίδιο έκαναν και οι Βρετανοί με το όνομα "Double Summer Time" και με το τέλος του πολέμου επανήλθε η Χειμερινή ώρα ή "Peace Time". Στην Ελλάδα ,αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη, η θερινή ώρα καθιερώθηκε οριστικά το 1975 μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια που είχε γίνει το 1932.
 Η σύντομη απάντηση στο γιατί αλλάζει η ώρα είναι για εξοικονόμηση ενέργειας. Αναλυτικότερα, όταν εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, στόχος ήταν να μειωθεί η χρήση του ηλεκτρικού ρεύματος(το οποίο χρησιμοποιούνταν κυρίως σε φωτισμό τότε) τις βραδινές ώρες. Όμως αφού ξυπνούσαν όλοι μία ώρα νωρίτερα το αν επιτυγχανόταν τελικά ο σκοπός, εξαρτάται από το αν η ενέργεια που εξοικονομούνταν το βράδυ (επειδή θεωρητικά κοιμόντουσαν όλοι μία ώρα νωρίτερα) με την απώλεια ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούσαν το πρωί.
Κατά τη διάρκει του Α΄ και Β΄ Παγκόσμιου, ξυπνώντας πιο νωρίς, εκμεταλλεύονταν περισσότερες ώρες το φως της ημέρας και έφτιαχναν περισσότερα όπλα.
Σε περιόδους ειρήνης, η αλλαγή ώρας γίνεται πάλι για λόγουε εξοικονόμησης ενέργειας και κυρίως για εκμετάλλυση του ηλιακού φωτός στις δραστηριότητες τους καλοκαιρνούς μήνες. Οι δραστηριότητες που ευννοούνται είναι ο αθλητισμός, το λιανικό εμπόριο και οποιαδήποτε αλλη που εκμεταλλύεται το φυσικό φως μετά το τέλος του ωραρίου εργασίας.Κάποιες ανιτδράσεις όταν πρωτοεφαρμόστηκε η ρύθμιση ήταν από την πλευρά των αγροτών καθώς οι αγροτικές εργασίες είναι άμεσα συνδεδεμένες με τη διάρκεια της ημέρας. Ξυπνώντας μία ώρα αργότερα και αρχίζοντοας τη δουλειά τους αργότερα μπορεί να τους στοίχιζε. Επίσης και οι κτηνοτρόφοι είχαν αντιδράσει. Γιατί για παράδειγμα το άρμεγμα το αγελάδων πρέπει να γίνεται συγκεκριμένες ώρες και για να είναι πιο αποδοτικό και για να μην γίνονται βίαιες οι αγελάδες κι έτσι είναι πιο δύσκολο το άρμεγμα.
Σήμερα έχει καθιερωθεί σε όλο τον δυτικό κόσμο και λειτουργεί και σαν σύμβαση για να συννενοούμαστε με τις άλλες χώρες.
Για περισότερες πληροφορίες:Daylight Saving time


Μπαμπουρδά Παναγιώτα
Η πρακτική αυτή ξεκίνησε για τη χώρα μας, όπως και για την υπόλοιπη Ευρώπη, το 1975....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/giati-allazi-i-ora-tin-kiriaki-pote-kathierothike-i-chimerini-ke-i-therini-ora-ke-giati-ekane-tis-agelades-epithetikes/
Η πρακτική αυτή ξεκίνησε για τη χώρα μας, όπως και για την υπόλοιπη Ευρώπη, το 1975....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/giati-allazi-i-ora-tin-kiriaki-pote-kathierothike-i-chimerini-ke-i-therini-ora-ke-giati-ekane-tis-agelades-epithetikes/
Το 1784, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος σε άρθρο του σε γαλλική εφημερίδα πρότεινε οι άνθρωποι να ξυπνούν μία ώρα νωρίτερα. Οι έρευνες που έγιναν κυρίως στις Η.Π.Α επιβεβαίωσαν τη θεωρία του Φραγκλίνου και έδειξαν ότι έτσι εξοικονομείται μεγάλο ποσοστό ενέργειας. Πόστερ της εποχής που διαφημίζει την καθιέρωση θερινής ώρας. Πόστερ της εποχής που διαφημίζει την καθιέρωση θερινής ώρας Χρειάστηκε να περάσουν περισσότερα από 100 χρόνια για να εφαρμοστεί η πρόταση του Φραγκλίνου. Το 1905, ο Γουίλιαμ Γίλετ εγκαινίασε τον όρο θερινή ώρα, γνωστή και ως Daylight Saving Time και πρότεινε για 6 μήνες, από τον Απρίλιο έως και τον Σεπτέμβριο, οι άνθρωποι να ρυθμίζουν το ρολόι τους 20 λεπτά αργότερα....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/giati-allazi-i-ora-tin-kiriaki-pote-kathierothike-i-chimerini-ke-i-therini-ora-ke-giati-ekane-tis-agelades-epithetikes/

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Γιατί οι όμορφες Κυριακές, έχουν και λίγο ήλιο ανάγκη...




"Σαν ξημερώνει Κυριακή, το σπίτι μου με χάνει", λέει ένα παλιό άσμα, γνωστό από τον αθάνατο ελληνικό κινηματογράφο και έρχεται να επιβεβαιώσει για ακόμα μία φορά ότι οι Κυριακές είναι φτιαγμένες για βόλτες, για ηλιόλουστους καφέδες και εκδρομές. Γι' αυτό και ξυπνώντας ένα όμορφο Κυριακάτικο πρωινό περιμένεις να ανοίξεις τα παράθυρα και να πλημμυρίσει το δωμάτιο με ήλιο. Οκ ας μην πλημμυρίσει, ας είναι ένας απλός ζεστός φθινοπωρινός ήλιος, που θα σου φτιάξει τη διάθεση και θα σε ωθήσει να σηκωθείς από το κρεβάτι με αισιοδοξία.

Παθολογία

Σαράντα βαθμοί, λιώνει το κορμί, η λύση είναι μία μα όχι η παραλία. Τώρα, βέβαια, εγείρονται τα εξής ερωτήματα: τι αφορούν οι σαράντα βαθμοί, γιατί λιώνει το κορμί, ποια η λύση;

Ξεκινάμε με μία ιστορική αναδρομή. Σε όλους λίγο-πολύ είναι γνωστή αυτή η αίσθηση, που έχεις πριν αρρωστήσεις, όταν ξυπνάς με μια ελαφριά ενοχλησούλα στο λαιμό, να, σα να έχεις καταπιεί ξυραφάκια. Ευθύς ντύνεσαι καλά, πίνεις κάνα ζεστό και ο πόνος υποχωρεί. Τότε νομίζεις πως τη γλίτωσες και με μία αφέλεια πετάς τα ζεστά ρούχα (δεν κάνει κρύο μωρέ) και ξενυχτάς μερικές μέρες (έτσι κι αλλιώς ο πολύς ύπνος είναι για τους φλώρους). Τώρα είναι που την έχεις πατήσει και πριν το καταλάβεις το ξημέρωμα σε βρίσκει να βήχεις ακατάπαυστα με την πρώτη σου προσπάθεια να καλέσεις βοήθεια να στέφεται με παταγώδη αποτυχία καθώς, αντί για τη μελωδική σου φωνή, αναπαράγεις αποκλειστικά άναρθρες κραυγές. Επιπλέον το αίμα στις φλέβες σου βράζει, το κεφάλι σου πάει να σπάσει, στα ρουθούνια σου έχει εγκατασταθεί ένας μικρός Νιαγάρας και από το στήθος σου βγαίνει ο ήχος που θα έκανε ένα ξεχασμένο, μετά από εγχείρηση, ραδιόφωνο. Δε θέλει και πολύ μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι εσύ μπορεί να είχες ξεχάσει τους μικροοργανισμούς που σε είχαν προσβάλει αλλά εκείνοι, φυσικά, δεν είχαν αμελήσει το έργο τους, να περιμένουν δηλαδή τις κατάλληλες συνθήκες για να επιτεθούν και πάλι στο -καταπονημένο πια- ανοσοποιητικό σου σύστημα.

Κάπου εδώ σοβαρεύει το πράγμα και έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου ώστε να αναλάβεις δραστικά μέτρα. Ακυρώνεις τις υποχρεώσεις σου και μαζεύεις όσες δυνάμεις διαθέτεις πραγματοποιώντας μια ηρωική έξοδο προς το πλησιέστερο φαρμακείο για να προμηθευτείς όλα τα προσήκοντα ΜΗΣΥΦΑ. Τέτοια είναι αποσυμφορητικά, αντιπυρετικά, αναλγητικά, αντιβηχικά και ένα σωρό μακάρι-να-με-κάνουν-καλά-κά φάρμακα. Εννοείται πως δεν ξεχνάς να φορέσεις το πιο περίλυπο, κουταβίσιο βλέμμα που μπορείς να πάρεις με σκοπό να αποφύγεις τα «στα ‘λεγα ‘γω» φίλων, συγγενών και γειτόνων συνάμα με την αποδοκιμαστική αντιμετώπιση από τον φαρμακοποιό. Υποχρεωτική είναι και η στάση στον μανάβη για προμήθεια φρούτων (διότι ένα μήλο την ημέρα…).
Έπειτα από όλα αυτά ταμπουρώνεσαι στο οχυρό σου (σ.σ. κρεβάτι) και περιμένεις να περάσει το κακό που σε βρήκε.

Σε αυτό το σημείο έρχεται να ταράξει ο πυρετός την όποια δυνατότητα για ξεκούραση στοιχειώνοντας με τα παραδοξότερα των ονείρων το νοσηρό σου -κυριολεκτικά- μυαλό. Αν είσαι φιλόλογος για παράδειγμα, προβαίνεις στη διατύπωση καινοτόμων αναγνώσεων πάνω σε χιλιομελετημένα έργα. Λόγου χάριν ανακαλείς το απόσπασμα 31 της Σαπφούς, αυτό που κατά γενική ομολογία αποτελεί το αρχαιότερο, ίσως, κείμενο που αναλύει την παθολογία του έρωτα. Παρατίθεται η μετάφραση του Καζάζη: «…αλλά η γλώσσα μου παγώνει στη σιωπή, ευθύς μια λεπτή φλόγα αρχινά να τρέχει κάτω από το δέρμα μου, τα μάτια μου παύουν να βλέπουν και τ’ αφτιά μου αρχίζουν να βουίζουν. Ιδρώτας με πλημμυρίζει και ένα τρέμουλο με συνεπαίρνει ολόκληρη, γίνομαι πιο χλωμή και από τη χλόη, και, στο σκοτισμένο λογικό μου, μού φαίνεται πως πάω να ξεψυχήσω». Και τότε αναφωνείς: «ποια παθολογία του έρωτα; Δε βλέπετε πως αναφέρεται στο κοινό κρυολόγημα;». Είναι προφανές πως η λέσβία (το πιάσατε το υπονοούμενο;) ποιήτρια κυκλοφορούσε με αραχνοΰφαντο Οκτώβρη μήνα!

Και κάπως έτσι περνάει η ώρα και πλησιάζει μια όχι και πολλά υποσχόμενη νύχτα καθώς ζοφερές σκέψεις κάνουν την εμφάνισή τους ως αποτέλεσμα του υψηλού πυρετού, που λιώνει το κορμί. Οι τρόποι που προσφέρονται για την ανακούφισή του είναι οι εξής: «♫ η λύση είναι μία, χυμός και ηρεμία», ή «♫ η λύση είναι μία, χάπια-ψυχραιμία», ή πάλι «♫ η λύση είναι μία, εφημερεύοντα νοσοκομεία» ή, τέλος, «♫ η λύση είναι μία, αστικά νεκροταφεία». (Τη συμπλήρωση την επιλέγει καθείς ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης ή την απαισιοδοξία του.)

Όλα τα παραπάνω είναι αφιερωμένα στους απανταχού αφελείς ή ατυχείς συμπάσχοντες. Ας μην το βάζουμε κάτω όμως, «αύριο είναι μια άλλη μέρα», όπως είχε πει και η κυρία Ο’ Hara.


Για την εναρκτήρια παράγραφο έμπνευση υπήρξε -πέρα από το λαϊκό άσμα- το κείμενο της συναδέλφου Κ.Κ. «Καλοκαίρι στην πόλη»

Ελένη Μακ

Όρισε τους χωροχρόνους σου.

Τις τελευταίες μέρες έτυχε να ακούσω αρκετούς περαστικούς να διαμορφώνουν την εξής ανομολόγητη διαπίστωση: Μα τί τους θέλουμε τους ψυχολόγους τελικά; Τα παλιά τα χρόνια υπήρχαν ψυχολόγοι; Όχι, φυσικά. Τότε δεν είχαν προβλήματα οι άνθρωποι; Μα ναι, φυσικά. Αν θες να είσαι καλά, είσαι. Δεν χρειάζονται οι ψυχολόγοι για να σε κάνουν καλά. Είναι θέμα απόφασης.

Ακολουθεί ένας "δωδεκάλογος" ερωτήσεων που πιο εκφράζεται με πάθος, παρά έχει σκοπό την κούραση οφθαλμικής κόρης και ιπποκαμπικών κυττάρων.

Μήπως τότε οι βοσκοί στα βουνά με τα κοπάδια είχαν i phone και δεν το ξέρω, φίλε περαστικέ; Σαν αυτό το δικό σου που κρατάς εκεί διπλά και χτυπάει, γιατί αυτή άλλωστε είναι η δουλειά του. Αναλογήσου λοιπόν το πιο απλό, σε πόσες καθημερινές απαντήσεις καλείσαι να ανταποκριθείς εσύ εν έτη 2015 και σε πόσες ένας βοσκός εν έτη 1960. Αγχώθηκες;

Είχε καλέ μου άνθρωπε η κυρία του χωριού ελπίδες να κάνει παιδί εάν μέχρι τα πενήντα της οι προσπάθειες χαρακτηριζόταν ως άκαρπες; Το πολύ πολύ να έπαιρνε κανένα γιατροσόφι - βότανο που κατά πάσα περίπτωση δεν θα οδηγούσε και σε ενδιαφέρουσα. Θες να σου πω ποσά νέα ζευγάρια καταλήγουν στην εξωσωματική γονιμοποίηση επειδή δεν μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους. Από το άγχος δε λέω, οι περισσότεροι δεν έχουν κάποιο οργανικό πρόβλημα αλλά το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Ο πελαργός δεν πετάει τι να κάνουμε. Ξέρεις τι ψυχική προσπάθεια καταβάλουν; Τί κόστος εγείρεται; Τί απογοήτευση προκύπτει από μια ενδεχόμενη αποτυχία. Και μετά πάλι από την αρχή αφού υπάρχει ελπίδα. Η κυριούλα του χωριού την ένιωσε ποτέ αυτήν την ελπίδα;

Μήπως θες να σου θυμίσω την απουσία αυτού του χαζοκουτιού, που όλοι λένε ότι μας κατέστρεψε. Και ότι έχει αυξηθεί η υπογεννητικότητα της χωράς γιατί παλιότερα έκαναν περισσότερο σεξ. Που βάσει λογικής απόρροιας σημαίνει και περισσότερα παιδιά. Που όμως δεν είχαν να τα αναθρέψουν και κατέληγαν στα ορφανοτροφεία. Θα ήθελες το παιδί σου να έχει την ίδια τύχη; Που τώρα είναι με τα αγγλικά του, τα γαλλικά του, τα κολυμβητήρια του, τα αθλήματα του και η λίστα καλά κρατεί. Η τηλεόραση δηλαδή σου φταίει για την υπογεννητικότητα ή οι τότε και οι υπάρχουσες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που σου υπαγορεύουν ένα τρόπο ζωής δυσπρόσιτο στην ουσία, όχι στη ματιά. Η τηλεόραση είναι ένα μέσο. Μία επίπεδη επιφάνεια πλέον και όχι κουτί, που είναι δυνατόν να συνοδευτεί από το επίθετο του "έξυπνου" ή του "χαζού" καθαρά και μόνο από τη χρήση, δηλαδή το χρήστη της.

Και εν τέλει φίλε περαστικέ θυμάσαι εσύ πριν από τόσα χρόνια να υπάρχουν άνθρωποι με τόσες απαιτήσεις από τον εαυτό τους; Γιατί εγώ, βάσει διηγήσεων του τότε, περισσότερο αναμοχλεύω μια ζωή πλαισιωμένη στην εύρεση των απαραίτητων αγαθών για επιβίωση παρά για πολυτέλεια. Από τη στιγμή, λοιπόν, που δημιουργείς στον εαυτό σου περισσότερες απαιτήσεις λεφτά, σκυλιά, γατιά, παιδιά, σπίτια, αυτοκίνητα, προαγωγές, ταξίδια κτλ σου λέει και αυτός ως πιστός δίδυμος αδελφός "Περισσότερες απαιτήσεις συνεπάγεται περισσότερες υποχρεώσεις. Συγγνώμη αλλά θα έπρεπε να το περιμένεις. Δεν γίνεται να με στύβεις κάθε μέρα και να μη δίνεις τίποτα."

Εκεί είναι λοιπόν που εάν δεν έχουμε θέσει τα όρια μας όντως μπορεί να θέλουμε ένα ρεκτιφιέ που και που. Ίσως να λέγεται κρασάκι με φίλους, ίσως να λέγεται ρομαντική περαντζάδα σε καλντερίμια με το άλλο σου μισό, ίσως να λέγεται παιχνίδι με το παιδί σου στα παπλώματα, ίσως όμως να λέγεται και ψυχανάλυση. Το ταμπού των ψυχολόγων μας μάρανε. Το ταμπού της ιερόδουλης της ψυχής δεν το βλέπουμε. Σκέψου πόσες φορές την ημέρα την εκπορνεύεις σε συναισθήματα που σε επιμολύνουν. Προσοχή όμως - μην το ξεχάσεις.  Το i phone 7 είναι στη γωνία. Αντέχεις ακόμη ένα γύρο; Οι αριθμοί βάσει θεωρίας δεν υπήρξαν πεπερασμένοι. Μήπως εσύ έχεις καταντήσει πεπιεσμένος;

Υ.Γ. Τάδε έφη μια μη ψυχαναλυόμενη. Μπορεί και η εικόνα μου να είναι λανθασμένη. Εάν ποτέ υπάρξω ίσως να έχω και μια καλύτερη οπτική. Ο Θεός - όπως και εάν λέγεται για εσένα - ας δώσει... φώτιση και αγάπη. Γιατί το τελευταίο είναι το μόνο που μένει αναλλοίωτο σε χώρους και χρόνους. Μήπως πρέπει και εσύ φίλε περαστικέ να αρχίζεις να ορίζεις τους δικούς σου χωροχρόνους; Σκέψου το.                        
 
                                                                                                                                             VN

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Το τέρας


Δεν θα το βρείτε στη ντουλάπα, ούτε κάτω από το κρεβάτι. Φωλιάζει στα σκοτεινότερα και πιο βρώμικα βάθη της ανθρώπινης συνείδησης, εκεί όπου δεν φτάνουν οι ακτίνες της λογικής. Υπομονετικό, ακονίζει τα όπλα του περιμένει τη στιγμή που θα ξεχυθεί ελεύθερο κι ανεξέλεγκτο. Τη στιγμή της επίθεσης.
Δεν έχει κοφτερά δόντια, ούτε γαμψά νύχια, ούτε μυτερά αυτιά. Δεν μοιάζει με τον κακό λύκο του παραμυθιού. Προτιμά να σφετερίζεται την ανθρώπινη μορφή του ξενιστή του. Δεν βγάζει φωτιές από το στόμα, δεν χύνει δηλητήριο. Η φωτιά του σιγοκαίει υπόγεια, το δηλητήριο του σαν ποτάμι κυλά αργά και μολύνει τις φλέβες της ανθρωπιάς.
            Αγαπημένη του τροφή η αμάθεια, η άγνοια, ο φόβος, η προκατάληψη. Από αυτά δυναμώνει και θεριεύει. Μέχρι τη στιγμή που γίνεται πια επιθετικό και βγαίνει στο κυνήγι. Φορά τη μάσκα της ιδεολογίας και κρύβει επιμελώς την φρίκη που εγκυμονεί. Πετάει, τρέχει, σέρνεται. Βρίσκεται παντού με κάθε τρόπο. Να το πιάσει δεν μπορεί κανείς.
Μπορεί να είναι κάθε αντωνυμία. Εγώ, εσύ, αυτός. Εχθρός οι άλλοι, πάντα οι άλλοι. Αυτοί οι άλλοι που δεν μας μοιάζουν και που από τύχη δεν είναι εμείς. Που  φωνάζουν τον θεό τους με άλλο όνομα, που εμείς δεν καταλαβαίνουμε. Που το δέρμα τους από τύχη έχει άλλο χρώμα από το δικό μας.  Άντρες, γυναίκες, παιδιά, σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Το τέρας τους βαφτίζει εχθρούς και ανοίγει το στόμα του διάπλατα να τους καταπιεί.
            Κάποιες φορές το τέρας ψάχνει τη λεία του και στους «δικούς μας». Κυνηγά την σάρκα και την ψυχή όσων δεν ταυτίζονται με τις ορέξεις του. Όποιος αρνείται να το καλοδεχτεί του ανοίγει την όρεξη. Υποψήφια θύματα του, ακόμα και οι άνθρωποι που τολμούν να αγαπήσουν άλλους ανθρώπους και που τυγχάνει να ανήκουν στο ίδιο φύλο με αυτούς. Κανείς δεν γλιτώνει από τη μανία του. Ούτε η βορά του, ούτε όσοι του προσφέρουν καταφύγιο μέσα στις ιδέες τους. Στο τέλος της ημέρας χωνεύονται όλοι μέσα στην τεράστια κοιλιά του. Και το επόμενο πρωί, χορτάτο, μα ξανά πεινασμένο, βγαίνει πάλι στο κυνήγι.
            Το τέρας είναι εδώ, πιο δυνατό από ποτέ. Όμως δεν είναι ανίκητο. Όπως είπε κάποτε και ο Μάνος Χατζιδάκις, όταν το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να το φοβόμαστε περισσότερο. Αυτό σημαίνει ότι πια του έχουμε μοιάσει. Μόνο αν ανοίξουμε διάπλατα τα μάτια μας και το μυαλό μας, αν δεχτούμε να αγκαλιάσουμε την ανθρώπινη ιδιότητα μας, θα ανακαλύψουμε πόσο ίδιοι είμαστε στην πραγματικότητα με κάθε «άλλο», πέρα από κάθε θρησκεία, πέρα από κάθε σύνορο, πέρα από κάθε φυλετικό ή ιδεολογικό προσανατολισμό. Όσα στοιχεία μας διαφοροποιούν δεν πρέπει απαραίτητα και να μας χωρίζουν.

            Ο άνθρωπος είναι ένα παράξενο, μα υπέροχο πλάσμα. Αναπνέει, σκέφτεται, ερωτεύεται, αισθάνεται, δημιουργεί, προσφέρει. Αξίζει, δηλαδή, πολλά περισσότερα από το να επιτρέπει στο τέρας της μισαλλοδοξίας να τον υποτάσσει και να τον χειραγωγεί. Μόνο όταν αυτή η συνειδητοποίηση μας γίνει βίωμα, θα δούμε το τέρας να σπαρταρά στο χώμα ηττημένο και ταπεινωμένο, όπως του αξίζει.


ΚΚ

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

στιγμιαια μους σοκολατας !


Μια λαχταριστή μους για όλους τους λάτρεις της σοκολάτας ! Γίνεται αμέσως , χωρίς πολύ κόπο και θα χρειαστείτε μόλις 2 υλικά ! Εάν δεν προσθέσετε ζάχαρη αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή γλυκού για δίαιτα αφού έχει ελάχιστες θερμίδες !!


 Υλικά

3 σοκολάτες παυλίδης εκλεκτή 70% κακάο (265gr)
1 ποτήρι νερό 
(προαιρετικά)
ζάχαρη κρυσταλική μαύρη ή λευκή 
1 γιαούρτι στραγγιστό 
στιγμιαίος καφές 
ή 
ξύσμα από ακέρωτο λεμόνι / πορτοκάλι 
ή 
ξηρούς καρπούς 

Εκτέλεση : 

Θα χρειαστούμε 2 μπολ μεγάλα , 1 αντικολητικό (ή και οχι αν είστε προσεκτικοί) σκεύος για το λιώσιμο της σοκολάτας και κουπάκια για να αποθηκεύσουμε ή να σερβίρουμε τη μους μετά. 
  Βήμα 1ο 
Σπάμε σε μικρά κομματάκια τη σοκολάτα (265gr) και μετά την ρίχνουμε στο κατσαρολάκι για να λιώσει . 
  Βήμα 2ο
Με το που αρχίσει να λιώνει ρίχνουμε μετα 1 γεμάτο ποτήρι νερο . 
  Βήμα 3ο 
Έαν θέλουμε ρίχνουμε μέσα 4 κουταλιές της σούπας ζαχαρη κρυσταλική της επιθυμίας μας και περιμένουμε να λιώσει . 
  Βήμα 4ο 
Μόλις λιώσει η σοκολάτα και ομογενοποιηθέί το μείγμα το ρίχνουμε σε ένα άλλο μπολ που πρωτίστως εχουμε τοποθετήσει μέσα σε ένα μεγαλύτερο μπολ με παγάκια και νερό . Ανακατεύουμε με το συρμα μέχρι να κρυώσει το μείγμα . Σε αυτο το στάδιο αν θέλουμε προσθέτουμε το ξύσμα , τους ξηρούς καρπούς ή ό,τι άλλο μας αρεσει . 
  Βήμα 5ο 
Όταν πάρει τη μορφή μους το ρίχνουμε στα μπολάκια σερβιρίσματος ή σε γυάλινα μπολ αποθήκευσης ! 

Υ.Γ.1
Αν μας πέσει παραπάνω νερό βάζουμε στο βήμα 4 , 1 κουταλάκι γιαούρτι στραγγιστό και ανακατεύουμε μέχρι να απορροφηθεί . 


Καλή Επιτυχία !!!

Μαρία Κ.















Έρωτας με το πρώτο… τιτίβισμα



Μέχρι τώρα , γνωρίζαμε ότι οι άνθρωποι ερωτεύονται. Από ότι φαίνεται όμως το ίδιο συμβαίνει και στο ζωικό βασίλειο. Σύμφωνα με έρευνα του Τμήματος Ορνιθολογίας του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ, ένα είδος πτηνού, ο σπίνος-ζέβρα επιλέγει τον σύντροφο του και όταν ερωτευθεί κάνει περισσότερα μικρά από όσα όταν απλώς συμβιώνει με έναν άλλον σπίνο από προξενιό.Κι ύστερα μου λέτε ότι δεν υπάρχει έρωτας και ότι δεν ερωτεύονται οι άνθρωποι, εδώ ερωτεύονται τα πουλιά, οι άνθρωποι δεν ερωτεύονται;


Ερωτας με το πρώτο… τιτίβισμα

Η έρευνα

Ο έρωτας θρέφει υγιείς οικογένειες

Στο πλαίσιο των δοκιμών τους οι ειδικοί χρησιμοποίησαν μια διαφορετική προσέγγιση προκειμένου να μελετήσουν τη συμπεριφορά των σπίνων-ζέβρα κατά τη διαδικασία της επιλογής του συντρόφου τους. Χρησιμοποιώντας συνολικά 160 πουλιά οι ερευνητές έστησαν μια συνεδρία speed-date - παρόμοια με αυτήν που εφαρμόζεται από γραφεία γνωριμιών, όπου οι ενδιαφερόμενοι γνωρίζουν αρκετούς υποψηφίους προτού αποφασίσουν ποιον θα ήθελαν να ξαναδούν - αφήνοντας ομάδες 20 θηλυκών σπίνων να επιλέγουν ελεύθερα τον σύντροφό τους ανάμεσα σε 20 αρσενικούς σπίνους.

Αφού τα πουλιά είχαν βρει το έτερον ήμισύ τους, οι ειδικοί επέτρεψαν στα μισά μικροσκοπικά ζευγάρια να απολαύσουν τον «έγγαμο βίο» τους. Στα άλλα μισά παρενέβησαν αλλάζοντας τους συντρόφους τους και στη συνέχεια παρακολούθησαν τι θα συνέβαινε.

Διαπίστωσαν λοιπόν ότι τα ζευγάρια, «ερωτευμένα» ή όχι, προχώρησαν στην αναπαραγωγή τους με αποτέλεσμα να αποκτήσουν σύντομα μικρά.

Καλύτεροι γονείς οι «ερωτευμένοι» σπίνοι

Στην περίπτωση των «ερωτευμένων» σπίνων το ποσοστό των μικρών που κατάφεραν να επιβιώσουν ήταν κατά 37% υψηλότερο συγκριτικά με τους άλλους. Αντίστοιχα, στις φωλιές που είχαν προκύψει από... συνοικέσιο ο αριθμός των μη γονιμοποιημένων αβγών ήταν τριπλάσιος από ό,τι στις ερωτευμένες φωλιές, ενώ πολύ μεγάλος ήταν και ο αριθμός των αβγών που χάνονταν ή θάβονταν.

Οι επιστήμονες παρατήρησαν ακόμη ότι στις ίδιες φωλιές ο αριθμός των μικρών που πέθαιναν μετά την εκκόλαψή τους ήταν αρκετά υψηλότερος συγκριτικά με τις ερωτευμένες φωλιές, γεγονός που αποκάλυπτε μια δυσαρμονία ανάμεσα στους δύο γονείς. Οι περισσότεροι θάνατοι καταγράφονταν κατά το πρώτο κρίσιμο 48ωρο από την εκκόλαψη των μικρών καθώς τα αρσενικά φάνηκε πως επισκέπτονταν τη φωλιά πιο αραιά από ό,τι συνήθως.
Και η συμπεριφορά ανάμεσα στο ζευγάρι παρουσίαζε σημαντικές διαφορές καθώς τα θηλυκά δεν ανταποκρίνονταν στο κάλεσμα των αρσενικών και δεν εμφάνιζαν αναπαραγωγική διάθεση. Επιπλέον τα αρσενικά έτειναν να... ξενοκοιτάνε.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ακόμη ότι η θνησιμότητα των εμβρύων ήταν ίδια ανάμεσα στις δύο ομάδες, κάτι που υποδείκνυε ξεκάθαρα ότι ο θάνατος των εκκολαπτόμενων μικρών δεν οφειλόταν σε γενετικά αίτια αλλά σε κακή γονική φροντίδα.

Τα ενδιαφέροντα ευρήματα των γερμανών επιστημόνων παρουσιάστηκαν στην επιθεώρηση «PLOS Biology» και αποκαλύπτουν ότι οι σπίνοι-ζέβρες επιλέγουν τον σύντροφο ζωής τους στη φύση με τρόπο παρόμοιο με τον άνθρωπο, βάσει των χαρακτηριστικών της ιδιοσυγκρασίας τους.

 Μπαμπουρδά  Παναγιώτα

  Πηγή: Vima science