Η σύμβαση της κυριακάτικης αργίας

Ως συνήθως με το ζωνάρι λυμένο ψάχνοντας ευκαιρία να δείξουμε πόσο διαφέρουμε μεταξύ μας. Κι όταν υπάρχει το έρεισμα δε θέλει πολύ μέχρι να βρεθεί αιτία για έριδα και να χωριστούμε σε αριστερούς και δεξιούς, κόκκινους και πράσινους, υποστηρικτές των Σταρκ και των Λάνιστερ, τηλεθεατές της Μενεγάκη και της Στεφανίδου και πάει λέγοντας.

Τις τελευταίες πολυτάραχες μέρες (αναφέρομαι σε αυτές της τελευταίας εβδομάδας και όχι σε αυτές των τριών τελευταίων χρόνων που δεν έχουμε βρει στιγμή ησυχίας) αφορμή δόθηκε, μεταξύ άλλων, από το καθιερωμένο δεκαήμερο εκπτώσεων του Νοέμβρη θέλοντας μάλιστα και τα καταστήματα ανοιχτά τις Κυριακές.

Ποιος είδε τον ΑΝΤΑΡΣΥτη και δεν τον φοβήθηκε; (Εσκεμμένος ο ενικός γιατί δύσκολο να δει κανείς πολλούς.) Έτοιμο το ποιηματάκι: καταργούνται τα μετά κόπων, αίματος και ιδρώτα κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα προς όφελος των αντιλαϊκών, καπιταλιστικών, ιμπεριαλιστικών κεφαλαιοκρατών των μεγάλων πολυεθνικών και της παγκοσμιοποίησης. Κάπου εδώ κολλάει κι ένα «Ευρώπη και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» να μην ξεχνιόμαστε. Φτιάχνουμε και μια δακρύβρεχτη αφίσα με παραμελημένο από τη μητέρα του παιδάκι που θυμίζει τις προ εκατονταετίας σεξιστικές αφίσες κατά των σουφραζέτων και έτοιμοι να ξεχυθούμε στους δρόμους σε χειμαρρώδη πορεία διαμαρτυρίας. (Ευσεβής πόθος αυτό το τελευταίο.) 

Ταπεινή μου άποψη ότι το να παραμένουν ανοιχτά τα εμπορικά καταστήματα τις Κυριακές μόνο καλό θα μπορούσε να τους κάνει. Είναι μια μέρα που οι περισσότεροι δεν δουλεύουν και έχουν κάτι περισσότερο από όρεξη για να βγουν, να πιουν έναν καφέ, να χαζέψουν, να ψωνίσουν. Όπως ακριβώς και το Σάββατο που τα αστικά πεζοδρόμια σφύζουν από ζωή. Άντ’ αυτού μπορούν να κλείσουν την Δευτέρα, έτσι για να δώσουν και σε μας τους υπόλοιπους έναν λόγο παραπάνω να μισήσουμε αυτή την τόσο απεχθή μέρα.

Ένα σωρό επαγγελματίες εργάζονται κανονικά τις αργίες: σερβιτόροι, ιατροί, αστυνομικοί, ταξιτζήδες, δημοσιογράφοι. Ή μήπως αυτούς δεν τους λυπόμαστε επειδή ασκούν επονείδιστα και ειδεχθή επαγγέλματα; Το τελευταίο πράγμα που θα θέλεις βέβαια όταν πάθεις έμφραγμα από το πολύ αρνί ανήμερα του Πάσχα είναι να σου απαντήσει ο τηλεφωνητής στο νοσοκομείο. 

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι πολλά επαγγέλματα έχουν ιδιαίτερα ωράρια τα οποία δε συμπίπτουν με αυτά των περισσοτέρων εργαζομένων και πως όσοι τα ασκούν είναι καλό να τα αποδεχτούν. Πότε είναι πιο πιθανό να έχει ένα κατάστημα πελατεία; Πρωί Κυριακής που όλες οι υπηρεσίες είναι κλειστές ή πρωί Δευτέρας που όλοι οι εργαζόμενοι βρίσκονται πίσω από ένα γραφείο;

Όσες φορές έχουν λειτουργήσει πιλοτικά τα καταστήματα εκτός ωραρίου (π.χ. μέρες αργίας ή μέχρι πολύ αργά το βράδυ) έχει σημειωθεί και άνοδος του τζίρου τους.

Το ρεπό της Κυριακής είναι απλά μια σύμβαση δανεισμένη από την Παλαιά Διαθήκη που αν δεν εξυπηρετεί τα οικονομικά συμφέροντα κάποιου κλάδου ας μην τηρείται. Υπάρχουν άλλες έξι μέρες πιο βολικές για τους καταστηματάρχες να αναπαυθούν. 

Ελένη Μακ