Σεισμο-Πανικός!!!

Σεισμο- Πανικός!!!

       Σαββατόβραδο του Οκτώβρη. Λίγο μετά την 11η μ. μ. , η όμορφη πόλη των Ιωαννίνων βρέθηκε ξαφνικά στο γαϊτανάκι του γίγαντα Εγκέλαδου. Πεντέμισι λαχταριστοί βαθμοί της φοβερής και τρομερής κλίμακας ρίχτερ ήρθαν να ταράξουν την σαββατιάτικη ραστώνη (ή κραιπάλη) του πληθυσμού και μια ολόκληρη πόλη βρέθηκε ξαφνικά προς αναζήτηση ασφαλούς καταφυγίου στις πλατείες. Δεν ήταν τόσο το μέγεθος του σεισμού που προκάλεσε συναγερμό, όσο η κατοπινή διαδοχική και πρωτοφανής ακολουθία δυνατών μετασεισμών παρόμοιας έντασης με τον αρχικό. Έτσι δεν χρειάστηκε πολύ για να ηχήσουν οι σειρήνες της Αποκάλυψης μέσα στο συλλογικό υποσυνείδητο των κατοίκων και να βρεθεί η Παγουρόπολη της καρδιάς μας στο πόδι. 

       Οι Γιαννιώτες ως άλλοι Καντακουζηνοί έτρεξαν να ανασύρουν τα τρομπόνια από τις αποθήκες ώστε τα σωστικά συνεργεία να καταφέρουν να τους εντοπίσουν μέσα στα ανύπαρκτα συντρίμμια, τα ΙΧ μετατράπηκαν σε καταλύματα, ο συνωστισμός στην κεντρική πλατεία θύμιζε προεκλογική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ στα 80’s και όλη η πόλη ξενύχτησε περιμένοντας το επόμενο χτύπημα και μετρώντας δονήσεις αντί για προβατάκια. Το φως της ημέρας δεν ήταν αρκετό για να δώσει τέλος στο μετασεισμικό ταρακούνημα και να καταλαγιάσει την ανησυχία. Φήμες για νέο σεισμό, ακόμα μεγαλύτερο και καταστροφικότερο, άρχισαν να εξαπλώνονται και να αναπαράγονται σαν ίωση, προσβάλλοντας τον πανικόβλητο και ξενυχτισμένο στα πάρκα λαό. Μιλιούνια οι φοιτητές, και γενικότερα οι ξενομερίτες και όχι μόνο, στριμώχτηκαν στα ΚΤΕΛ για τον νόστο σε μια άλλη πατρίδα λιγότερο σεισμογενή και περισσότερο ασφαλή. Ήρθε το τέλος - ή μήπως όχι;;  

      Αν εξαιρέσουμε μια νεαρότερη ηλικιακά μερίδα που αντιμετώπισε το ξαφνικό σεισμικό πάρτι με ψυχραιμία και χιούμορ  («Σταματήστε τα Γιάννενα να κατέβω!!!», η ατάκα της βραδιάς ) και εντόπισε στη μάζωξη της πλατείας μια ευκαιρία για χαβαλέ και socializing, για μια ακόμη φορά ο πανικός και η καταστροφολογία έστησαν το δικό τους σόου. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα σχόλια του κοινού στις σχετικές με το σεισμό διαδικτυακές αναρτήσεις για να σφυγμομετρήσει την ψυχολογία της μάζας - γιατί και το τέλος του κόσμου να έρθει, ο Έλληνας το θέλει το ίντερνετ του, πώς αλλιώς θα ανεβάσει και το σχετικό story στο snapchat; Ενδεικτικά διαμάντια και αποστάγματα μετασεισμικής σοφίας: < ΘΕΕ ΜΟΥ, ΣΩΣΕ ΜΑΣ!!> (σταματά κι εσύ, Θεούλη, να παίζεις με τις τεκτονικές πλάκες, get a life!), < ΤΙ ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ, ΗΞΕΡΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑΝ;;;> (γιατί πάντα ο σεισμός δίνει ακριβές ραντεβού για κάθε προγραμματισμένη του εμφάνιση, αλλά οι σεισμολόγοι είναι κομπογιαννίτες απατεώνες και μας το κρύβουν), < ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΔΩΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΚΗΝΕΣ ΣΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ;;> (καθώς για όλα φταίνε οι πρόσφυγες, που είναι γνωστό ότι περνούν ζωή και κότα στους πολυτελείς καταυλισμούς, ενώ εμάς κοντεύει να μας καταπιεί το ρήγμα). Όλο αυτό το πατιρντί για έναν σεισμό, που έγινε μεν ιδιαίτερα αισθητός, λόγω της εγγύτητας της πόλης με το επίκεντρο, αλλά που ευτυχώς δεν άφησε πίσω του ούτε μεγάλες υλικές καταστροφές, ούτε –το κυριότερο- ανθρώπινα θύματα. Και μιλάμε πάντα για μια περιοχή, όπως το λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων, όπου η οποιαδήποτε σεισμική δραστηριότητα, ήπια ή εντονότερη,  γίνεται εύκολα και άμεσα αισθητή εξαιτίας της γειτνίασης με τον πολύ περισσότερο σεισμικά ευαίσθητο και πληγέντα χώρο των Επτανήσων. 

Σε στιγμές ταραχής ο πανικός είναι πάντα ο χειρότερος σύμβουλος. Το συναίσθημα αυτό, που σύμφωνα με την μυθολογία καταλάμβανε τους εχθρούς του τραγόμορφου θεού Πάνα, όταν αντιλαμβάνονταν την παρουσία του, μοιάζει να έχει διαποτίσει βαθιά και ανεπανόρθωτα το dna και τη νοοτροπία της φυλής μας και να ενεργοποιείται με την παραμικρή ευκαιρία. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις περσινές μεγάλες στιγμές που έζησε η χώρα με το δημοψήφισμα, όταν ένας ολόκληρος λαός την είδε Avengers στο Civil War, χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα (TeamΝΑΙ, TeamΟΧΙ) και φανατίστηκε, χωρίς να γνωρίζει στην ουσία το διακύβευμα και το αντίκρισμα αυτής της διαμάχης, με τις ουρές στα ATM να κάνουν δύο φορές τον γύρο της γης, ενώ τα μακαρόνια και τα χαρτιά υγείας εξαφανίστηκαν από τα σούπερ μάρκετ ως είδη πρώτης ανάγκης. Η έλλειψη ουσιαστικής και αντικειμενικής ενημέρωσης μαζί με το αίσθημα της ανασφάλειας δίνουν πάντοτε τροφή σε χιλιάδες τραγικά σενάρια- τραγικότερα και από αυτά του Σοφοκλή- για την κατάληξη και το μέλλον της Ελλαδίτσας μας. Μέχρι στιγμής έχουμε πάει στην Κόλαση εκατομμύρια φορές – από σεισμό, από λιμό, από λοιμό, από καταποντισμό, από την απειλή του Grexit - και έχουμε επιστρέψει άλλες τόσες, με απώλειες και εκδορές ίσως, άλλα εν πάση περιπτώσει ζωντανοί.  

    Όταν τη λογική και ορθολογιστική σκέψη διαδέχονται ο τρόμος και η ανησυχία για το μετά, το μυαλό μένει αβοήθητο και πρόθυμο να αγκιστρωθεί σε κάθε σενάριο καταστροφής και συνωμοσιολογίας, αποζητώντας έναν ουράνιο σωτήρα. Οι πιο ψύχραιμες φωνές μάταια βοούν στην έρημο, όταν η μάζα κλείνει τα αυτιά της και καταλαμβάνεται από τη μανία του Πάνα. Σε περιόδους κρίσης οποιασδήποτε φύσεως, το έργο των απανταχού δημαγωγών γίνεται ακόμα ευκολότερο. Με αφορμή τον σεισμό, δεκάδες αυτοβαπτισμένοι επιστήμονες, αφού πήραν πτυχίο γεωλογίας και μάστερ σεισμολογίας μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, έβγαλαν τα δικά τους σεισμολογικά και συνωμοσιολογικά πορίσματα, αμφισβητώντας και απορρίπτοντας τις ψύχραιμες και εμπεριστατωμένες υποδείξεις των ειδικών και βάζοντας κι αυτοί το χεράκι τους στην καλλιέργεια του μικροβίου του πανικού και της υστερίας. 

     Φίλοι, είμαστε καλά! Στον χορό των ρίχτερ, που ολοένα και σπάει, αλλά αντέχουμε! Το Μιτσικέλι είναι στην θέση του και σήμερα- για αύριο δεν παίρνω κι όρκο.  Ψυχραιμία και προσοχή, αυτές είναι οι μαγικές λεξούλες που χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε το μένος της μητέρας Φύσης και να μην διεκτραγωδούμε περισσότερο τις καταστάσεις που βιώνουμε. Και στο κάτω-κάτω, αν αύριο ξυπνήσουμε και τα Γιάννενα βρίσκονται στην Πρέβεζα, πού το κακό; Θα έχουμε την θάλασσα δίπλα. 

ΚΚ